(( بی تو ))

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                                        چــقـدربـی تـو بــرایم بـــهارغـمگین است        صدای چلچـــله بــانگ هزارغمگین است

تـــمام عـــقربــــه هامـانده روی دلتـنگی          چــقدرساعت شـــــماته دارغـــمگین است

بیا که بی تـــو دلــم میهمـان پـائـیز است          بیا که بی تــــودل ازانتـــظارغمگین است

«چــقدرتــشنه دیدارتوســــــت چشمانم»          چــــقدراین دل بی غـــمگسارغمگین است

ردیف وقافیه غمگین وواژه هاغمگین            زبــس که شـاعراین روزگارغمگین است

                                                                  محمودمرادی"شینا"

شاید این باشد گناهم دوستت دارم هنوز                              می دهد بوی تورا هر بیت اشعارم هنوز

برف پیری بر سرم بنشسته رویم گشته زرد                        با همه پیری چنین  من در پی یارم هنوز

از ازل باشد میان خار و گل گر الفثی                                او گل سرخ است ومن آن بی بها خارم هنوز

نابجا پندم دهی ای مدعی ترکش کنم                                من به دام آن کمان ابرو گرفتارم هنوز

مدح من گویند هر دم دیگران اما چه سود                          نزد آن نامهربان بی قدر و مقدارم هنوز

می زنی هردم نمک بر زخم این دیوانه دل                        از چه رو هستی چنین در فکر آزارم هنوز                         

گر شوی روزی پشیمان نازنین از کرده ات                       سوی من بازا که من مشتاق دیدارم هنوز

                                                                   ((  محمود محمد آقازاده ـ ))

عمروم کیتابی تا گونی گوندن واراقلانــیر                            ال چاتماز آرزی اولکه سی مندن اوزاقلانیر

سنـسیز نفـسدی فایدا سیز آنجاق گلیر گئد یر                     گئتمــه آماندی سنلــه حیاتیم ماراقلانـیر

چالدیقجا آیریلیق سازی غم ماهنیسین سحر                    احساسیمین ایپک تئلی بیر بیر داراقلانیر

سن اولمـایانداکونلوم ائوینده هـمیشه لـیک                     حسرت چادیر قورور آجی نیسگیل قوناقلانیر

تـــورپاق کیمی دوشـنمه گــه جانان ایاقیــنا                        کونلوم نه شوقیله سحر آخشام یاراقلانیر

گوستر اوزون کی بلکه گوزوم یانقیدان دوشه                        گل کی حیاتیمین کوکی سنله بوداقلانیر

سنسیز سینمده کی یارا هئچ توختامیر قاییت                      گل آرزیمین چیچکلری سنسیز ایاقلانیر

باخــــما ایبدی قامتیـــمی آیریلــــیق غمــی                        ( ناصح ) سنی بهانه ائدر کن اوشاقلانیر

                                                      (( میر داوود میر محمد زاده ـ ناصح ))

بیر آرزولار بیرده من

یولون بویوندا گئدیریک

آرزولار ایچیمده مندن اوزاقدیر

آنلادیم آرزولار منه چاتسادا

من هئچ واقت آرزوما چاتا بیلمرم

نه دئیم آغدان یا کی قارادان

آغ ساچلاریمدی قارا گونلریم

سوروشمایین مندن

آغدان  قارادان

نه قارا ساچلاریم وار نه ده آغ گونلریم

(( سوسن پور علی ))

جـــان بـرلـــب مـــاآمــــدو آن یـــار نـــیامد                      افسـوس که دل خون شدو دلدار نیامد

آمـدگـل وســرسبزی و شـدفصـل بـــهاران                      یک چـــندخــبرزآن گل بـی خــارنیامد

ماندیم همی چشم به راهش همه یکعمر                       صـــدحیف کــه یار ازدردیــــدارنــیامد

گفتـیم به هرشعری و خواندیم به هــرلفظ                     شــــرح سخنش لـــیک به گفتار نیامد

ای کـــاش کـــه روزی ز ره لــــطف بیــــــاید                     ازبـــــــــــهرتســــلای دل زار نــــیامد

                                                                ((محمودمرادی«شینا»))

بیر اوشاغام، آنام ســـن ســــن خسته اولسام، داوام سن سن آغاج اولسام،هاوام ســــن سن

 اورک ائــــویم سنســـیز تــــالان آنا یوردوم، آذربایجان

جئیران اولسام ، سن داغیمسان بولبول اولسام،سن باغیمســــان سونبول اولسام،تورپاغیمـــــسان


ســــرین سولار،سندن آخـــــان آنا یوردوم آذربایجان


آغ بـــــــولوتلار، یور قانیندی مـــــرد اوغوللار قوربانیـند ی  یول گورسدن ، قورآنینـــدی


دوشمن لری ، درده سالان آنا یوردوم آذربایجان

 
آغیزلاردا، چوخ گـــــزرسـنهر آفت دن ، بر حذر سـنقار-یاغیشلار ، سنه یاغان

آنا یوردوم ، آذربایجان

 

 

 

ز این دنیا چه دلگیرم پرستو                                      اسیر موج تقدیرم پرستو

به زیر بار غم درمانده ام من                                     تو بشکن قفل زنجیرم پرستو 

دلم تنگ آمد از دست دورویان                                   تو خود کن فکر تقدیرم پرستو

مرا نانی بده از سفره خویش                                    ز نان این جهان سیرم پرستو

دلم هرگز نبوید دست کس را                                     به دست تو نمکگیرم پرستو

جوانی بود و من بودم گنه بود                                     گذر از روی تقصیرم پرستو

اگر از جام مهرت من ننوشم                                     من آخر تشنه می میرم پرستو

                                                                                  محمد دانائی ـ شیدا

رفـتـی و بـا رفتـنـت آیـیـنه قلـبـم شکسـت                   در دلم داغی به پهنای همه عالم نشست

ای که بی تو لحظه هایم بوی مردن می دهند              رشتـه امید من بـا رفتنـت از هـم گسـست

باده نوشان گر به لطف باده از غم می رهند                خاطرات بـا تو بـودن می کنندم مست مست

خسته و نـالان کنـون افتاده در چنگـال مـرگ                 بر حیاتـم نیست امیـدی مگر گیـری تو دست

رفتی اما کاش می دانستی ای شیرین من                این حوالی یک نفر چشم انتظارت مانده است     

                                     ایـن سخن را بعد مرگم بر مزارم حک کنید             

                                     از غم هجران آن ابو کمان پشتم شکست

                                 (( محمود محمد آقازاده ـفرهاد ))